آداب المشق
آدابُ‌المَشق
تألیف باباشاه حالی اصفهانی، رساله‌ای به فارسی در آداب خوشنویسی، به‌ویژه خط نستعلیق. برخی این اثر را به اشتباه از میرعماد دانسته‌اند. آداب‌المشق که پیش از ۹۴۰ق نوشته‌شده در یک دیباچه و شش فصل تدوین یافته است. از رسالاتی که دربارۀ خوشنویسی نوشته شده‌اند هیچ‌یک به اندازه این کتاب با اقبال هنردوستان مواجه نشده است. برجسته‌ترین ویژگی این رساله در این است که مؤلف زیر عنوان «اجزای خط»، دوازده قاعده برای خوشنویسی برشمرده است. احتمالاً از آغاز قرن ۱۳ق کسانی در آداب‌المشق دست برده و به‌سبب آوازۀ بلند میرعماد قزوینی آن را به‌نام وی کرده‌اند. این اثر به کوشش محمدشفیع لاهوری با دیباچه‌ای به زبان اردو و فهرست مصطلحات و اعلام در مجلۀ مدرسۀ خاوری به‌چاپ رسیده است (لاهور ۱۹۵۰).