کلوین، ویلیام (۱۸۲۴ـ۱۹۰۷)
کِلْوین، ویلیام (۱۸۲۴ـ۱۹۰۷)(Kelvin, William)
| ویلیام کِلْوین William Kelvin | |
|---|---|
| زادروز |
1824م |
| درگذشت | 1907م |
| ملیت | ایرلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه گلاسگو، کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک‌دان |
| فعالیت‌های مهم | عرضه ی مقیاس مطلق اندازه‌گیری دما، کشف قانون دوم ترمودینامیک |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
فیزیک‌دان ایرلندی. مقیاس مطلق اندازه‌گیری دما را عرضه کرد که به مقیاس کلوین[۱] معروف شد. تحقیقاتش در زمینۀ پایستگی انرژی (۱۸۵۱)، به کشف قانون دوم ترمودینامیک[۲] منتهی شد. در ۱۸۶۶ به لقب شوالیه و در ۱۸۹۲ به لقب بارون دست یافت. اولین کابل تلگرافی که با موفقیت بین دو سوی اقیانوس اطلس دایر شد، عمدتاً براساس شناخت کلوین از نظریۀ الکتریکی استوار بود. در ۱۸۴۷، به این نتیجه رسید که توزیع میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی با روش انتقال انرژی در جامدات کشسان صورت می‌گیرد. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۵۹، نتیجۀ تحقیقات دانشمند انگلیسی، مایکل فارادی[۳]، را به‌صورت نظریۀ کامل مغناطیس عرضه کرد و عبارتی برای انرژی کل مجموعه‌ای از آهنرباها به‌دست آورد. کلوین در بلفاست[۴] زاده شد و در ۱۰ سالگی به دانشگاه گلاسگو[۵] وارد شد، و در کیمبریج درس خواند. از ۱۸۴۶ تا ۱۸۹۹، استاد فلسفۀ طبیعی دانشگاه گلاسگو بود و نخستین آزمایشگاه فیزیک دانشگاه‌های بریتانیا را در آن‌جا بنیان گذاشت. در ۱۸۴۸، بر پایۀ نظرات فیزیک‌دان فرانسوی، سادی کارنو[۶]، دربارۀ توان محرک گرما، مقیاس دمای مطلق را عرضه کرد که در آن، دما معرف انرژی کل جسم است. کلوین از این جهت که گرما را نوعی حرکت می‌دانست، با کارنو اختلاف نظر داشت. کلوین این نظر را از تحقیقات جیمز ژول[۷]، دربارۀ تعیین معادل مکانیکی گرما[۸] اخذ کرد. او در ۱۸۴۷ با ژول ملاقات کرده بود. در ۱۸۵۱، کلوین اعلام کرد که نظریۀ کارنو در صورتی با نظریۀ مکانیکی گرما سازگار می‌شود که بپذیریم گرما به‌خودی‌خود نمی‌تواند از جسم سردتر به جسم گرم‌تر منتقل شود. این اصل اکنون به قانون دوم ترمودینامیک معروف است. در ۱۸۵۲، این نظریه را مطرح کرد که اتلاف انرژی مکانیکی از طریق تبدیل آن به گرما صورت می‌گیرد. او بسیار علاقه‌مند بود که مقدار الکتریسیته را به‌دقت اندازه‌گیری کند و در ۱۸۷۰، موفق به ساخت الکترومتری برای اندازه‌گیری مطلق الکتریسیته شد. در ۱۸۸۱، تلاش‌های او برای دست‌یابی به توافقی بین‌المللی برای بسیاری از یکاهای الکتریکی بسیار اثرگذار بود. همچنین، موفق به اختراع وسیله‌ای شد که جزرومد را اندازه‌گیری و پیش‌بینی می‌کرد. در قطب‌نماهای آن زمان نیز اصلاحاتی صورت داد و روش‌های ساده‌تری برای تثبیت وضعیت کشتی در دریا مطرح کرد.