دمه
دِمِه (deme)
در یونان باستان، ناحیه‌ای که گروه ساکن آن جامعه‌ای مستقل را تشکیل میدادند. این جوامع کوچک رفته‌رفته به یکدیگر پیوستند و نواحی بزرگ‌تر را تشکیل دادند، و این واژه معنای ناحیۀ روستایی، شهرک، یا بخش را پیدا کرد. بخش‌های ۱۳۹گانۀ آتیکا[۱]، که در ۵۰۸پ‌‌م به‌دستور کلیس‌تِنِس[۲]، دولتمرد آتِنی، بازسازی شدند بخش‌های اصلی حکومت آتیکا را تشکیل میدادند.