شیمانوفسکی، کارول ماسی یی (۱۸۸۲ـ۱۹۳۷)
شیمانوفْسْکی، کارولْ ماسییِی (۱۸۸۲ـ۱۹۳۷)(Szymanowski, Karol Maciej)
آهنگساز لهستانی. بنیادگذار موسیقی قرن ۲۰ لهستان و مهمترین آهنگساز لهستانی پس از شوپن[۱] شناخته شده است. موسیقی پیانو، کنسرتوهایی برای ویولن، تعدادی سمفونی، و اپرای شاه روژه[۲] (۱۹۱۸ـ۱۹۲۴) را، با زبانی فوقالعاده درخشان و متمایل به فرهنگ ملی و محلی و سبک امپرسیونیستی فرانسوی ساخت. از ۱۹۲۶ مدیر کنسرواتوار ورشو[۳] بود. در جشنوارۀ شوپن[۴] ۱۹۰۵ در لووف[۵] با سونات پیانوی دو مینور خود جایزۀ اول را بهدست آورد. از ۱۹۰۶ مدتی در برلین اقامت داشت و بر روی موسیقی لهستانی کار میکرد. در آغاز تحت تأثیر دبوسی[۶] و ریشارد اشتراوس[۷] قرار داشت، اما دیدگاه تغزلی رُمانتیک متأخر خود را نیز پدیدآورد، که نمونۀ بارز آن در سمفونی سوم به نام ترانۀ شب[۸]، کنسرتوی ویولن، استابات ماتِر[۹]، و اپرای شاه روژه یافت میشود. آثار پیچیدهتر او مانند مازورکاها و سوناتهای پیانو تکنیکهای جدیدتر را در درون قالبهای سنتی بهکار میگیرند.