لامیا

لامیا (Lamia)

در اساطیر یونان، ملکۀ لایستروگون‌ها در لیبی. زئوس عاشقش بود و هِرا، همسر حسودش، فرزندان لامیا را از او ربود. لامیا نیز به تلافی این عمل، هر طفلی را که به چنگ می‌آورد می‌کشت. در افسانه‌های دوره‌های بعد یونان، لامیا به هیولایی آدم‌خوار با سر و سینۀ زن و تن مار تبدیل شد. در اساطیر روم، لامیایی‌ها خون‌آشام‌هایی بودند به هیئت زنانی زیبا که مردان جوان را با وسوسه به آغوش کشیده خون آنان را می‌مکیدند.

 

---