لانکاوتارا، سوترای
لانْکاوَتارا، سوترای (Lankavatara Sutra)
(در سانسکریت به‌معنی «فرود در لانکا») از مهم‌ترین و پرنفوذترین متون بودایی که حدود ۳۰۰م به نگارش در آمد و از کتب مقدس مکتب یوگاکارا[۱] است. این مکتب که در قرن ۵م پدید آمد مراقبۀ[۲] خاموش را شرط لازم برای حصول فهم و معرفت می‌دانست. مکتب یوگاکارا تأثیری عمیق در تکوین سنت‌های بعدی مهایانا[۳] در تبت و چین که سوترای لانکاوتارا در آن‌ها متداول‌تر بود برجای گذاشت.