برلوسکونی، سیلویو (۱۹۳۶)
بِرلوسْکونی، سیلویو (۱۹۳۶)(Berlusconi, Silvio)
| سیلویو برلوسکونی Silvio Berlusconi | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۶ م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
کارآفرین و سیاستمدار راست میانه‌رو ایتالیایی، از مارس تا دسامبر ۱۹۹۴ و از مه ۲۰۰۱ نخست‌وزیر آن کشور. پس از ایجاد یک امپراتوری فوق‌العاده سودآور تجاری به نام فین‌اینوست[۱]، گروه فشار خود را در میلان، به نام فورتسا ایتالیا[۲]، به حزبی سیاسی تبدیل کرد و در مبارزات انتخاباتی سراسری مارس ۱۹۹۴ به میدان آمد و در مقام رهبر ائتلافی دست راستی به پیروزی رسید. اما خیلی زود، پس از طرح ادعاهایی مبنی بر وجود فساد در معاملات تجاری‌اش، از مقام خود کناره گرفت و در دسامبر ۱۹۹۵ به جرم رشوه‌خواری به شانزده ماه زندان محکوم شد. در ۲۰۰۱، بار دیگر رهبری ائتلافی دست راستی را عهده‌دار شد و در هر دو مجلس سفلا و علیای پارلمان اکثریت کرسی‌ها را به‌دست آورد. برلوسکونی وعده داد که برای احیای اقتصاد از مالیات‌ها بکاهد. او طی مدتی اندک موقعیت خود را در مقام یکی از کارآفرینان بزرگ ایتالیا تثبیت کرد و فعالیت خود را از ساختمان‌سازی به عرصۀ رادیو و تلویزیون، فیلم و سینما گسترش داد. در ۱۹۹۴ و نیز در ۲۰۰۱، با اتحاد با مجمع شمالی[۳]، که خواهان جدایی شمال ثروتمند ایتالیا از جنوب فقیر بود، و اتحاد ملی[۴]، که جانشین حزب فاشیست بنیتو موسولینی[۵] بود، در انتخابات به پیروزی رسید. برلوسکونی در ۱۹۸۶ یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایتالیا به نام آ ث میلان[۶] و در ۱۹۸۸، لا استاندا[۷]، بزرگ‌ترین فروشگاه آن کشور، را خرید. در آوریل ۱۹۹۶، ائتلاف دست راستی قطب آزادی[۸] را در انتخابات سراسری رهبری کرد که موفقیتی در‌پی نداشت. در فوریۀ ۱۹۹۸، از اتهام فرار از پرداخت مالیات و در ژوئن ۲۰۰۰، از اتهام رشوه دادن به قضات در ۱۹۸۵ برای تأیید فروش یک گروه دولتی تولید مواد غذایی تبرئه شد.