برکیارق
بَرْکیارق (۴۷۴/۴۷۱ـ۴۹۸ق)
| برکیارق | |
|---|---|
| زادروز |
۴۷۴/۴۷۱ ق |
| درگذشت | ۴۹۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
رکن‌الدین ابوالمظفر، چهارمین پادشاه سلاجقه (۴۸۶ـ۴۹۸ق). با مرگ پدرش، بر سر جانشینی رقابت‌هایی بروز کرد که تا پایان عمر بَرکیارُق ادامه یافت و عملاً ضعف سلاجقه را سبب شد. او در اصفهان، در سیزده یا پانزد‌ه سالگی بر تخت نشست. نابسامانی و شورش‌ها چنان بود که وی ناگزیر شد خراسان را به برادرش سنجر، و ارمنستان و آذربایجان را به برادر دیگرش، محمد بسپارد؛ بدین ترتیب اگر چه شورش‌های داخلی را سرکوب کرد، اما قلمرو یکپارچۀ سلجوقی را به تجزیه کشاند و تنها غرب و مناطق داخلی و جنوبی ایران، به‌‌علاوۀ بغداد و عتبات را در اختیار خود گرفت. اقطاعات فراوان و تقسیم قلمرو سلاجقه به امیرنشین‌های بسیار، همچنین افزایش قدرت اسماعیلیان در طبرستان و نقاط داخلی ایران، از نشانه‌های بارز ضعف دورۀ حکومت اوست.