مشعل بونزن
مشعل بونزِن (Bunsen burner)
چراغ گازی مورد استفاده در آزمایشگاه‌ها. متشکل از یک لولۀ عمودی فلزی است که باریکه‌ای از گاز سوختی مستقیماً از دهانۀ آن خارج می‌شود. هوا از درون منفذی در نزدیکی پایۀ لولۀ فلزی مکیده می‌شود. مخلوط هوا و گاز در دهانۀ بالایی لوله روشن می‌شود و با شعله می‌سوزد. اختراع این چراغ را در ۱۸۸۵، به روبرت فون بونزن[۱]، شیمی‌دان آلمانی، نسبت می‌دهند، اما گفته می‌شود مایکل فارادی[۲]، شیمی‌دان و فیزیک‌دان انگلیسی، قبل از او نیز ابزار مشابهی ساخته بود. اصلاح بعدی این چراغ، تعبیۀ حلقه‌ای فلزی در محل ورودی هوا بود که با چرخاندن آن دهانۀ منفذ هوا باز و بسته می‌شود و بدین‌ترتیب، مقدار هوای مکیده‌شده، و درنتیجه گرمای شعله تنظیم می‌شود.