لوییس، کارل (۱۹۶۱)
لوئیس، کارل (۱۹۶۱)(Lewis, Carl)
| کارل لوییس Carl Lewis | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۶۱م |
| ملیت | امریکایی |
| رشته | دو |
| جوایز و افتخارات | دریافت ۹ مدال طلا و ۱ مدال نقره در چهار المپیک پی درپی، برنده مدال طلای پرش طول (۱۹۹۲)، مدال های طلای مسابقات قهرمانی جهان در دو ۱۰۰ متر (در ۱۹۸۳ و ۱۹۹۱)، مدال طلای ۱۰۰×۴ متر امدادی (در ۱۹۸۳، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۱)، مدال طلای پرش طول (در ۱۹۸۳ و ۱۹۸۷)، مدال نقره ۱۰۰ متر (در ۱۹۸۷)، مدال نقره پرش طول (در ۱۹۹۱)، ورزشکار قرن از نظر کمیته بین المللی المپیک |
(نام اصلی: فردریک کارلتون لوئیس[۱]) دوندۀ امریکایی. در چهار المپیک پی‌درپی موفق به دریافت ۹ مدال طلا و ۱ مدال نقره شد. در بازی‌های المپیک لوس‌آنجلس (۱۹۸۴) با کسب ۴ مدال طلا در دو‌های ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر، ۱۰۰×۴ متر امدادی و پرش طول[۲] توانست با رکورد «جسی اوئنز[۳]» برابری کند. در ۱۹۹۷، در ۳۶سالگی رسماً از مسابقات دو و میدانی خداحافظی کرد. در نوامبر ۱۹۹۹ کمیتۀ بین‌المللی المپیک (آی اُ سی)[۴] او را «ورزشکار قرن» معرفی کرد و در دسامبر ۱۹۹۹ مجلۀ امریکایی اسپورتز ایلاستریتد[۵] او را «بهترین المپیادی قرن بیستم» خواند. در بازی‌های المپیک سئول (۱۹۸۸) کارل لوئیس توانست پیروزی خود را در رشته‌های ۱۰۰ متر و پرش طول تکرار کند و برندۀ مدال طلا شود؛ ولی در ۲۰۰ متر به مدال نقره دست یافت. در المپیک بارسلونا (۱۹۹۲) نتوانست در رشته‌های ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر به عضویت تیم امریکا درآید، اما با تیم ۱۰۰×۴ امدادی برندۀ مدال طلای المپیک در این رشته شد. در المپیک آتلانتا[۶] (۱۹۹۶) نیز برندۀ مدال طلای رشتۀ پرش طول شد. ۹ مدال طلایی که به‌دست آورده او را با پاوو نورمی[۷]، ورزشکار فنلاندی، برابر می‌کند. او برندۀ مدال طلای پرش طول در ۱۹۹۲؛ مدال‌های طلای مسابقات قهرمانی جهان در دوِ ۱۰۰ متر در ۱۹۸۳ و ۱۹۹۱؛ مدال طلای ۱۰۰×۴ متر امدادی در ۱۹۸۳، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۱؛ مدال طلای پرش طول در ۱۹۸۳ و ۱۹۸۷؛ مدال نقرۀ ۱۰۰ متر در ۱۹۸۷، مدال نقرۀ پرش طول در ۱۹۹۱ نیز شده است.