بزم وصال
بَزم وِصال
مثنوی فارسی در ۴,۶۷۹ بیت، به تقلید از «هفت بزم» شاهنامه، سرودۀ وصال شیرازی. سراینده در این اثر نکته‌های پندآموز را در قالب تمثیل‌ها و داستان‌های زیبا بیان کرده است. این مثنوی یادگار سفر وصال از شیراز به ییلاق ایل قشقایی در ۱۲۶۴ق است و در آن، حوادث هر روز را در اشعاری زیبا به نظم آورده و از خوانین و بزرگان ایل یاد کرده است. این کتاب برای مطالعه در جغرافیای تاریخی و نیز جامعه‌شناسی فارس اهمیت دارد. بزم وصال یک‌بار در هند و بار دیگر به همراه دیوان وصال در شیراز به‌چاپ رسیده است (۱۳۷۸ش).