بارنارد، ادوارد (۱۸۵۷ـ۱۹۲۳)

بارنارد، اِدوارد (۱۸۵۷ـ۱۹۲۳)(Barnard, Edward)

اخترشناس رصدگر امریکایی. در ۱۸۹۲ پنجمین قمر مشتری، و در ۱۹۱۶ ستارۀ تیزرو قدر نهم بارنارد را کشف کرد. نخستین کسی بود که دریافت تهی‌جاهای راه شیری در واقع سحابی‌های تیره‌ای شامل غبار و گازند. در ۱۸۸۱، اولین دنباله‌دار خود را کشف کرد و تا ۱۸۹۲ موفق به کشف شانزده دنباله‌دار شد. ویژگی‌های سطحی مشتری را نیز بررسی کرد. در نشویلِ، ایالت تنسی، زاده شد و از ۹‌سالگی شاگرد کارگاه عکاسی بود. در کودکی اجسام آسمانی را با تلسکوپ اسباب‌بازی رصد می‌کرد. این شیفتگی به اخترشناسی او را در ۱۸۸۳ به کار در رصدخانۀ واندربیلت واداشت. در آن‌جا بیشتر وقت خود را صرف کار با تلسکوپ‌ها کرد. برای کارکردن در رصدخانۀ لیک، که در ۱۸۸۸ افتتاح شده بود، به کالیفرنیا رفت. در ۱۸۹۵، استاد اخترشناسی عملی در دانشگاه شیکاگو، و اخترشناس رصدخانۀ یرکیز در ویسکانسین شد. در آن‌جا بسیاری از رصدهای مهم، ازجمله رصد سحابیهای تیره را به انجام رساند و فهرست ۱۸۲ سحابی را تنظیم کرد. در ۱۹۰۱، با هیئتی برای رصد خورشیدگرفت به سوماترای اندونزی رفت.

 

---