هگادا
هَگادا (haggadah)
در عبری[۱] به‌‌معنی «گفتن». روایت نیایش‌نامه‌گونه بردگی و اسارت بنی‌اسرائیل[۲] در مصر و آزادی آنان به فرمان خدا و به‌دست موسی[۳]، این روایت محور مراسم صرف غذای سِدِر[۴] را در عید یهودی فصح (فطیر)[۵] تشکیل می‌دهد. قصه با پرسش و پاسخ شکل نمایشی پیدا می‌کند و با آوازها، بحث‌ها، دعاها، و مزمورگونه[۶]ها بافتی گسسته ـ پیوسته و درهم تنیده دارد. هگادا همچنین به کتابی اطلاق می‌شود که متن آن غالباً آرایه‌مند یا مصور است.