مهرداد پونتوسی ششم
مِهردادِ پونْتوسی ششم (ح ۱۲۰ـ۶۰پ‌م)(Mithradates VI)
(ملقب به اوپاتور[۱] و معروف به مهرداد کبیر[۲]) پادشاه پونتوس[۳] در شمال آناتولی[۴] (آسیای صغیر) در کنار دریای سیاه[۵]، از بزرگ‌ترین سرداران تاریخ و مهم‌ترین دشمن روم بود. پس از پدرش مهرداد پنجم، ملقب به ائوئرگتس[۶] بر تخت نشست و بر پافلاگونیا[۷] و کاپادوکیه[۸] و دیگر سرزمین‌های جنوب دریای سیاه دست یافت. با مقابله با نیکومدس چهارم[۹] حاکم دست‌نشاندۀ روم در بیثونیا[۱۰]، عملاً به روم اعلام جنگ کرد. مهرداد سه‌بار با روم وارد جنگ شد که این جنگ‌ها به‌نام جنگ‌های مهردادی[۱۱] معروف است. در نخستین نبرد ابتدا به پیروزی دست یافت و به یونان حمله کرد، اما از سولد[۱۲]، سردار رومی شکست خورد و ناچار به صلح و پرداخت غرامت شد. در ۸۳پ‌م بار دوم با روم به جنگ پرداخت. در این جنگ با لولوکوس[۱۳]، سردار رومی، جنگید و سپاهیان او را شکست داد. اما در سومین جنگ، از دیگر سردار رومی، پومپئی[۱۴]، به‌طور کامل شکست خورد. مهرداد به کریمه گریخت، در آن‌جا با شورش پسرش، فارناسس دوم[۱۵] مواجه شد و سرانجام خودکشی کرد.