کو کای ـ چی
کو کای ـ چی (۳۴۴ـ۴۰۶م)(Ku K'ai-chih)
نقاش و خوشنویس چینی. اگرچه بیشتر انسانها را بهتصویر درمیآورد، حیوان و منظره هم نقاشی میکرد. اثرش با نام گوشزدهای معلمۀ کاخ[۱]، طوماری است از مجموعهای تصاویر، بههمراه شعری از چانگ هوا[۲] (موزۀ بریتانیا[۳]، لندن). کوکایـچی با تأثیر از اندیشۀ تائو[۴]، نخستین کسی بود که نقاشی را ورای بازنمود صورت بیرونی، و افشاکنندۀ سیرت یا روح خواند.