نوع دوستی
نوع‌دوستی (altruism)
(یا: دِگردوستی) در فلسفۀ اجتماعی، اصطلاحی که توسط اوگوست کُنت[۱]، فیلسوف تحصلی فرانسوی، به‌کار رفت که به‌طور خلاصه به «زندگی برای دیگران» تعریف شده است. نوع‌دوستی غریزه یا کششی اجتماعی است که در صفاتی چون مهربانی و عشق و دلبستگی جلوه‌گر می‌شود. همین عاطفه یا گرایش در انسان‌ها بود که کُنت می‌خواست آن را به اصلی خودآگاهانه یا آرمانی اخلاقی ارتقا دهد و بر این اساس بود که هدف اصلی عمل انسانی را خواستن سعادت دیگران تعریف کرد. هربرت اسپنسر[۲]، در کتاب داده‌های اخلاق[۳] (۱۸۷۹)، کوشید تا نشان دهد که در روند تحول اجتماعی، خودخواهی[۴] و نوع‌دوستی با هم سازگاری می‌یابند. نوع‌دوستی مختص بشر نیست، بلکه در برخی جانوران دیگر، مانند گرگ‌ها و بعضی حشرات، نیز دیده می‌شود. (نیز ← ایثار)