کوناکری
کوناکْری (Conakry)
| کوناکری | |
|---|---|
| کشور | گینه |
| نام فارسی | کوناکْری |
| نام لاتین | Conakry |
| جمعیت | 1,767,200 نفر |
| موقعیت | در جزیرۀ تومبو |
| تولیدات و صنایع مهم | صادرات اکسیدآلومینیوم، پلاستیک‌سازی، شیلات، مونتاژ موتور خودرو، گردشگری |
| برخی بناهای مهم | کاخ ریاست‌جمهوری گینه و دانشگاه کوناکری |
پایتخت و بندر مهم جمهوری گینه[۱]، با ۱,۷۶۷,۲۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). در جزیرۀ تومبو[۲] واقع شده و با فرازراهی[۳] به شبه‌جزیرۀ کالوم[۴] و از ۱۹۱۴ با راه‌آهن به کانکان[۵]، در ۴۸۰کیلومتری شمال شرقی، مرتبط شده است. اکسیدآلومینیوم یکی از مهم‌ترین صادرات آن است، که از معادن فریا[۶] استخراج می‌شود؛ سنگ آهن نیز از معادن شبه‌جزیرۀ کالوم به‌‌دست می‌آید. سایر صنایع آن عبارت‌اند از پلاستیک‌سازی، شیلات، مونتاژ موتور خودرو، و گردشگری. موز، پرتقال، آناناس، خرما، و قهوه ازجمله محصولات کشاورزی آن است. کاخ ریاست‌جمهوری گینه و دانشگاه کوناکری[۷] در این شهر قرار دارد. جزایر لوس[۸] در فاصلۀ ۴کیلومتری جنوب غربی آن واقع شده‌اند. کوناکری با کمک چین به بندری مدرن تبدیل شد و می‌تواند کشتی‌هایی با آبخور[۹]های یازده‌متری را در خود جا دهد. پدرو دا سینترا[۱۰]، کاشف پرتغالی، حدود ۱۴۶۰م در این بندر پیاده شد و آن را کاپ دو ساگریش[۱۱] نامید. کوناکری بندر مهمی بود، که پرتغال، هلند، بریتانیا، و فرانسه در قرون ۱۷ و ۱۸ از آن برای انتقال برده به کشتی‌های اقیانوس‌پیما استفاده می‌کردند.