نیکلسون، بن (۱۸۹۴ـ۱۹۸۲)

نیکُلْسون، بِن (۱۸۹۴ـ۱۹۸۲)(Nicholson, Ben)

تابلوي «طرح» 1933، اثر بن نيکلسون

بن نیکلسون Ben Nicholson
زادروز	۱۸۹۴م
درگذشت	۱۹۸۲م
ملیت	انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل	هنرستان اسلید لندن
شغل و تخصص اصلی	هنرمند انتزاع گرا
سبک	انتزاع مطلق
مکتب	سنت آیوز
آثار	مجموعه نقش برجسته سفید (۱۹۳۳ـ۱۹۳۸) و شعرای یمانی مارس (۱۹۶۴، موزه هنرهای معاصر تهران)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس	ویلیام نیکلسون (پدر)، وینیفرد نیکلسون نقاش و باربارا هپورت مجسمه ساز (همسران)
جوایز و افتخارات	برنده اولین جایزه گوگنهایم در ۱۹۵۷

هنرمند انتزاع‌گرای انگلیسی. پس از طبع‌آزمایی‌‌های اولیه‌اش با تأثیر از کوبیسم و گروه هلندیِ دِ استَیل، سبک ظریفی را در خلق نقش‌برجسته‌های هندسی پروراند که اوج آن در مجموعۀ نقش‌برجستۀ سفید (۱۹۳۳ـ۱۹۳۸)، و شِعرای یمانی مارس (۱۹۶۴، موزۀ هنرهای معاصر تهران) تجلّی یافته است. نیکلسون در ۱۹۵۷ برندۀ اولین جایزۀ گوگنهایم شد. پدرش، ویلیام نیکلسون، نیز هنرمند بود. مدت کوتاهی در هنرستان اسلید لندن درس خواند. در ۱۹۲۰ با وینیفرد نیکلسون نقاش (۱۸۹۳ـ۱۹۸۱)، و در ۱۹۳۴ با باربارا هپورت مجسمه‌ساز، ازدواج کرد. در دیدارهایش از پاریس با پیکاسو، موندریان، میرو، برانکوزی، و کالدر آشنا شد و سبک او از ترکیب کوبیسم و هنر ساده‌انگارانۀ آثار اولیه‌اش ـ نقاشان هنر ساده‌انگارانه از‌جمله کریستوفر وود و آلفرد والیس (۱۸۵۵ـ۱۹۴۲) را می‌شناخت ـ به انتزاع مطلق گرایید. بعدها از سرآمدان مکتب سنّت آیوز شد. سرسپردگی نیکلسون به هنر انتزاعی، انتشار نشریاتی را هم در پی داشت، از‌جمله دایره (۱۹۳۷) که مجله‌ای بین‌المللی در بررسی ساختگری بود، و کتاب یادداشت‌هایی دربارۀ هنر انتزاعی (۱۹۴۱).

 

---