یاماتو

یاماتو (Yamato)

نام باستانی ژاپن و به‌ویژه ایالت غربی هونشو، خاستگاه آغازین تمدن ژاپن و جایگاه نخستین پایتخت‌های آن. همچنین خاندانی که همۀ امپراتوران ژاپن به آن تعلق دارند و مدعی‌اند الهۀ خورشید جدّ آنان است. دورۀ یاماتو معمولاً به دورۀ ۵۳۹ـ۷۱۰م اطلاق می‌شود، که پس از آن عصر نارا آغاز می‌شود. طبق افسانه‌ها، قدمت امپراتوری ژاپن به فتح منطقۀ یاموتو به‌دست امپراتور جیمو در ۶۶۰پ‌م می‌رسد. دو وقایع‌نامه، کوجیکی (گزارش موضوع‌های باستانی قرن ۷) و نیهون شوکی (وقایع ژاپن ۷۲۰م) حاوی افسانه‌های آفرینش و رویدادهای دورۀ شاهان افسانه‌ای و نخستین شاهان تاریخی ژاپن است. بیست و نهمین امپراتور، کیمی (حک: ۵۳۹ـ۵۷۱م)، را نخستین پادشاه کاملاً تاریخی ژاپن می‌دانند. در دوران شاهزاده شوتوکو تایشی (۵۷۴ـ۶۲۲م) و عصر اصلاحات تایکا (۶۴۵ـ۶۵۰م)، فرمانروایان یاموتو به‌شدت تحت تأثیر فرهنگ چین دورۀ سلسلۀ تانگ،‌ به‌ویژه آیین بودا، آیین کنفوسیوس و نظام دیوان‌سالاری چین قرار گرفتند. در اواسط قرن ۹م، امپراتوران ژاپن ادارۀ واقعی کشور را به خاندان فوجیوارا واگذاردند و از آن پس تا بازگشت میجی در ۱۸۶۸، دیگر به‌ندرت به‌تنهایی بر کشور فرمان راندند.

 

---