گروه خونی
گروه خونی (blood group)
هرکدام از گروه‌های طبقه‌بندی‌شدۀ خون، براساس بود یا نبود پادگن[۱]هایی خاص در سطح گویچه‌های قرمز. سطح گویچه‌های قرمز خون شخص ممکن است دارای مولکول‌هایی باشد که در بدن فرد دیگری که گویچه‌های قرمز خونش فاقد این مولکول‌هاست، نقش پادگنی داشته باشند. دو پادگن اصلی A و B نامیده شده‌اند. بود یا نبود یک یا هر دو پادگن چهار گروه خونی ایجاد می‌کند: گروه خونی A فقط پادگن A، و گروه خونی B فقط پادگن B دارد. گروه خونی AB هر دونوع پادگن را داراست و گروه خونی O هیچ‌یک از این دو نوع پادگن را ندارد. هریک از این گروه‌ها ممکن است عامل رزوس[۲] را داشته یا نداشته باشند. تعیین دقیق گروه خون در انتقال خون اهمیت فراوان دارد، زیرا ناسازگاری گروه خون فردِ دهنده و گیرنده باعث انعقاد خون می‌شود. این امر گاه به مرگ فرد گیرندۀ خون می‌انجامد. در ۱۹۰۲، کارل لنداشتاینر[۳]، دانشمند اتریشی، سیستم گروه‌های خونی ABO را توصیف کرد. تحقیقات بعدی مشخص کرد که دست‌کم چهارده دستگاه اصلی گروه خونی وجود دارد که دربرابر یازده گروه آن پادتن تولید می‌شود. گروه‌بندی خون در پزشکی قانونی برای موارد اختلاف‌نظر دربارۀ رابطۀ پدر فرزندی، و نیز در مطالعات انسان‌شناختی اهمیت دارد.