ووهان
ووهان (Wuhan)
| ووهان | |
|---|---|
| نام فارسی | ووهان |
| نام لاتین | Wuhan |
| کشور | چین |
| ایالت | هوبی |
| موقعیت | مرکز چین، در محل تلاقی رودهای هان و چانگ جیانگ |
| جمعیت | ۳,۹۵۹,۷۰۰ نفر (۲۰۰۳) |
| تولیدات و صنایع مهم | آهن، فولاد، ماشین آلات، پارچه، مواد غذایی و نوشابه، کابل های فیبر نوری و کود شیمیایی |
رودبندر و مرکز استان هوبی[۱]، در مرکز چین، در محل تلاقی رودهای هان[۲] و چانگ جیانگ[۳]، با ۳,۹۵۹,۷۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). در ۱۹۵۰ به‌منزلۀ یکی از بزرگ‌ترین مناطق صنعتی چین، با ادغام هانکو[۴]، هانیانگ[۵]، و ووچانگ[۶] ایجاد شد. تولیدات آن شامل آهن، فولاد، ماشین‌آلات، پارچه، مواد غذایی و نوشابه، کابل‌های فیبر نوری و کود شیمیایی است. ووهان از سه شهر مذکور تشکیل شد. رودهان، که به رود چانگ جیانگ می‌‌ریزد، سکو[۷]ی چپ چانگ جیانگ را به دو قسمت تقسیم می‌کند. ووچانگ در ساحل راست[۸] چانگ جیانگ، هانکو در ساحل چپ هان، و هانیانگ در ساحل راست هان قرار دارند. ووچانگ مرکز اداری و فرهنگی و مقرّ فرمانداری استان هوبی و قدیمی‌تر از دو شهر دیگر و سنتی‌تر از آن‌هاست. کارخانه‌های پنبه‌ریسی و پارچه‌های پشمی و تعمیرگاه‌های راه‌آهن در این شهر قرار دارند و در حومۀ شمال شرقی آن مجتمع بزرگ آهن و فولاد ساخته شده است. دانشگاه ووهان[۹] نیز در حومۀ آن قرار دارد. ووچانگ نقطۀ آغاز انقلاب چین[۱۰] در اکتبر ۱۹۱۱ بود که به سرنگونی سلسلۀ چینگ[۱۱] و استقرار جمهوری خلق چین[۱۲] انجامید. هانکو بزرگ‌ترین شهر در بین این سه شهر است و دوسوم جمعیت ووهان را در خود جا داده است. هانکو مرکز مهم تجاری و تولیدی است و از نخستین شهرهای درون‌بومی چین بود که در ۱۸۶۱ به روی تجارت خارجی باز شد. زمین‌های اختصاصی سابق قدرت‌های خارجی اکنون به مراکز تولیدی و کسب‌وکار شهر تبدیل شده‌اند. هانکو از ۱۹۴۹ به‌بعد شاهد توسعۀ گسترده صنعتی در زمینه‌های تولید پنبه، ابریشم، وسایط نقلیه، کاغذسازی، و تعمیر کشتی بوده است. هانیانگ مرکز صنایع سنگین در مجتمع شهری ووهان است. آهن و فولاد و اسلحه تولید می‌کند. دارای کارخانه‌های بزرگ پارچه‌های نخی است.