یهوآحاز
یَهوآحاز (Jehoahaz)
(یا: یوآحاز، در عبری به‌معنی «یهوه نگاه می‌دارد»)، نام دو شاه در عهد عتیق[۱]: ۱. شاه یازدهم اسرائیل (ح ۸۱۵ ـ ۷۹۸پ‌م) پسر یَهو[۲]. مؤسس سلسلۀ پنجم اسرائیل بود و هفده سال حکومت کرد؛ ۲. شاه یهودا[۳]. در ۶۰۹پ‌م پس از مرگ پدرش یوشیا[۴] در نبرد مجدو[۵] به سلطنت رسید. فقط سه ماه حکومت کرد و سپس نِکوه[۶] فرعون مصر به مصر تبعیدش کرد و برادر او اِلیاقیم[۷] را بر جایش نشاند.