هامر پورگشتال، یوزف فون (۱۷۷۴ـ۱۸۵۶)
هامِر پورْگِشْتال، یوزِف فون (۱۷۷۴ـ۱۸۵۶)(Hammer-Purgstall, Joseph von)
خاورشــناس و تاریخ‌نگار اتریشی. در مدرسۀ زبان‌های شرقی وین، زبان‌های فارسی، عربی و ترکی آموخت. مترجم سفارت اتریش در استامبول (از ۱۷۹۷)، کنسول اتریش در پاریس (از ۱۸۱۰)، مترجم زبان‌های شرقی در دربار اتریش و منشی مخصوص صدراعظم، و رئیس فرهنگستان علوم اتریش (از ۱۸۴۷) بود. برای پژوهش به ایران سفر کرد (ح ۱۷۹۸). ناشر مجلّۀ گنجینه‌های شرقی (۱۸۰۹ـ۱۸۱۸) و سلسله کتاب‌های موسوم به دایرةالمعارف شرقی، و بنیادگذار انجمن پژوهش‌های شرقی (۱۸۱۲) بود. نوشته‌ها و ترجمه‌های او از آثار شرقی تأثیر بسیاری در برانگیختن توجه آلمانی‌ها به ادبیات فارسی و عربی و ترکی داشته است. از آثارش: فرهنگ فارسی، عربی، ترکی با ترجمۀ لاتینی، فرانسه، آلمانی و لهستانی؛ ترجمۀخسرو و شیرین به آلمانی (لایپزیگ، ۱۸۰۹)؛ ترجمۀ دیوان حافظ (۱۸۱۲)؛ ترجمۀمقدمۀ ابن خلدون از ترکی به فرانسه (وین، ۱۸۱۸)؛ ترجمۀ دیوان متنبی به آلمانی (وین، ۱۸۲۳)؛ تاریخ امپراتوری عثمانی (۱۸۲۷ـ۱۸۳۵) که میرزا زکی علی‌آبادی در ۱۲۷۷ـ۱۳۱۳ق آن را از روی ترجمۀ فرانسوی‌اش به فارسی برگرداند (تهران، ۱۳۶۷ش)؛ ترجمۀاطواق‌الذهب زمخشری به آلمانی (وین، ۱۸۳۵)؛ تاریخ شعر در عثمانی (۱۸۳۶ـ۱۸۳۸)؛ ترجمۀگلشن راز شبستری به آلمانی (۱۸۳۸)؛ تاریخ اردوی زرین در قپچاق (۱۸۴۰)؛تاریخ ادبیات عرب (۱۸۵۰ـ۱۸۵۶).