وکلن، لویی نیکلا (۱۷۶۳ـ۱۸۲۹)
وُکْلَن، لوئی نیکُلا (۱۷۶۳ـ۱۸۲۹)(Vauquelin, Louis Nicolas)
شیمی‌دان فرانسوی. عمدتاً در زمینۀ شیمی معدنی و آنالیز کانی‌ها تحقیق می‌کرد. عناصر کروم[۱] (۱۷۹۷) و بریلیوم[۲] را کشف کرد. در سن آندره دو ابر[۳]، در کالوادوس[۴]، زاده شد. شاگرد داروسازی بود. سپس به پاریس رفت و دستیار آزمایشگاه ژاردن دو ریو[۵] شد. در آن‌جا، با یکی از استادان شیمی همکاری می‌کرد. از ۱۷۹۱، به عضویت آکادمی علوم[۶] درآمد و از آن پس، در مقام ویراستار با ژورنال شیمی تجزیه[۷] همکاری می‌کرد. در اوج انقلاب، فرانسه را ترک کرد، ولی در ۱۷۹۴ دوباره به پاریس بازگشت و این‌بار استاد شیمی دانشکدۀ معدن[۸] شد. در ۱۸۰۲، کارشناس سنجش عیار ضرابخانه شد. از ۱۸۰۹، استاد دانشگاه پاریس[۹] بود. در ۱۸۲۸، به عضویت مجلس نمایندگان درآمد. وُکلن در شیمی آلی نیز کشف‌های بسیار داشت. در ۱۸۰۶، با تحقیق در زمینۀ آسپاراگوس[۱۰]، آمینواسید اسپارگین[۱۱] را کشف و جداسازی کرد. همچنین، پکتین[۱۲] و اسید مالیک[۱۳] را در سیب کشف، و اسید کامفوریک[۱۴] و اسید کوئینیک[۱۵] را جداسازی کرد.