هاپکینز، فردریک (۱۸۶۱ـ۱۹۴۷)
هاپْکینْز، فرِدْریک (۱۸۶۱ـ۱۹۴۷)(Hopkins, Frederick)
| فردریک هاپکینز Frederick Hopkins | |
|---|---|
| زادروز |
ایست بورن ساسکس ۱۸۶۱م |
| درگذشت | ۱۹۴۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه لندن و دانشکده پزشکی بیمارستان گایز |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شیمی دان |
| لقب | لقب سر در ۱۹۲۵ |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | کسب جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی مشترک (۱۹۲۹) به سبب کشف ویتامین ها |
زیست‌شیمی‌دان انگلیسی. به‌سبب کشف ویتامین[۱]ها به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۲۹ دست یافت. پژوهش‌هایش دربارۀ رژیم‌های غذایی ضرورت ویتامین‌هــا را در حفـــظ تندرستی نشان داد. کریستیان آیکمان[۲] نیز به نتایج مشابهی رسیده بود. در نتیجه، جایزۀ نوبل مشترکاً به او و هاپکینز اعطا شد. هاپکینز در ۱۹۲۵ لقب سِر گرفت. او همچنین ثابت کرد که بدن قادر نیست اسیدهای آمینه را بسازد. کشف دیگر او آن بود که اسید لاکتیک در ماهیچه‌های در حال انقباض جمع می‌شود. هاپکینز در ایست‌بورن ساسکس[۳] زاده شد و در دانشگاه لندن و دانشکدۀ پزشکی بیمارستان گایِز[۴] درس خواند. در ۱۹۱۴، استاد زیست‌شناسی دانشگاه کیمبریج شد. در ۱۹۰۶، هاپکینز با آزمایش موش‌هایی که با شیر مصنوعی تغذیه شده بودند دریافت که جانوران نمی‌توانند با غذایی که فقط شامل پروتئین‌ها، چربی‌ها، و کربوهیدرات‌ها است، زنده بمانند. وقتی مقدار ناچیزی شیر گاو به جیرۀ غذایی موش‌ها اضافه شد، آن‌‌ها رشد کردند و هاپکینز نتیجه گرفت که شیر باید دارای مقادیر ناچیزی از عوامل غذایی مکملی باشد که به رشد کمک می‌کنند، ولی نتوانست این مواد را جدا کند.