آلبرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲)

آلبِرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲)(Alberoni,Giulio)
کشیش و سیاستمدار اسپانیایی ایتالیایی‌تبار، متولد پیاچنتسا در ایتالیا. فیلیپ پنجم در ۱۷۱۵ او را به نخست‌وزیری اسپانیا منصوب کرد. در ۱۷۱۷ به مقام کاردینالی رسید. پایه‌گذار بسیاری از اصلاحات داخلی ازجمله تجدید سازمان ارتش بود. حمله‌اش به ساردنی در ۱۷۱۸ به اتحاد چهارجانبه میان اتریش، بریتانیا، فرانسه، و استان‌های متحد (هلند) منجر شد. در ۱۷۱۹ به‌ناچار به ایتالیا فرار کرد.
 

---