ارنست، ریشارد (۱۹۳۳-2021)
اِرنْسْت، ریشارد (۱۹۳۳)(Ernst, Richard)
| ریشارد ارنست Richard Ernst | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۳م |
| ملیت | سوییسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای انستیتو صنعتی فدرال |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی فیزیک دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۹۱) |
شیمی‌فیزیک‌دان سوئیسی. به‌پاس اصلاح فنّ طیف‌نمایی[۱] تشدید مغناطیسی هسته‌ای[۲] (اِن‌اِم‌آر) در بررسی هستۀ اتمی با افزایش حساسیت[۳] دستگاه اِن‌اِم‌آر و تعبیر طیف آن، جایزۀ نوبل شیمی را در ۱۹۹۱ دریافت کرد. از آن به بعد اِن‌اِم‌آر روشی آرمانی برای بررسی ساختار پروتئین‌ها و دیگر مولکول‌های زیست‌شناختی گردید و بدین ترتیب، بنیاد تصویرسازی تشدید مغناطیسی[۴] (اِم‌آرآی) نهاده شد. در فن تشدید مغناطیسی هسته‌ای، نمونه‌ای از ماده در معرض سیگنال (پیام)[۵] رادیویی پرانرژی منفردی قرار می‌گیرد که بسیاری از هسته‌های موجود در نمونه به آن واکنش نشان می‌دهند و علایم نامفهومی گسیل می‌کنند. برای تعبیر این پیام، ارنست تحلیل فوریه را به‌کار برد و با استفاده از برنامۀ رایانه‌ای، زمان تحلیل را به نصف رساند. در ۱۹۷۰، باردیگر در طراحی اِن‌اِم‌آر راهی گشود که به اِن‌اِم‌آر فوریۀ دوبعدی[۶] مشهور است. بدین‌ترتیب، ارنست سیگنال‌هایی پرانرژی‌تر را جانشین سیگنال رادیویی منفرد کرد، به‌طوری که می‌شود مولکول‌های پیچیده‌تر و بزرگ‌تر را نیز بررسی کرد. ارنست در وینترتور[۷] سوئیس زاده شد. در انستیتو صنعتی فدرال[۸](ایی‌تی‌اِچ)، واقع در زوریخ، درس خواند و از آن‌جا درجۀ دکتری گرفت (۱۹۶۲).