استرادا کابررا، مانوئل
اِسْترادا کابرِرا، مانوئِل (۱۸۵۷ـ۱۹۲۳)(Estrada Cabrera, Manuel)
مانویل استرادا کابررا Manuel Estrada Cabrera | |
---|---|
زادروز |
۱۸۵۷م |
درگذشت | ۱۹۲۳م |
ملیت | گواتمالایی |
شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
شغل و تخصص های دیگر | حقوقدان |
گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار، دیکتاتور و رئیسجمهور گواتمالا (۱۸۹۸ـ۱۹۲۰). با آغاز دورۀ ریاست جمهوریاش قانون اساسی را تغییر داد تا ممنوعیت تکدورۀ ریاست جمهوری را لغو کند، و با تقلّب در انتخابات چهار دورۀ بعدی نیز رئیسجمهور شد. دولت او بهشدت فاسد بود. انقلاب ۱۹۲۰، که درپی قتل یکی از نمایندگان ضددولت آغاز شد با حمایت گستردۀ گروههای کارگری و حزب وحدتگرا[۱] همراه بود. درنتیجه، کنگره او را از لحاظ عقلی بیکفایت تشخیص داد و او را وادار به استعفا کرد. از کشور گریخت و در تبعید جان سپرد. استرادا در کسالتنانگو[۲] زاده شد، وکیل و قاضی دیوانعالی بود و سپس در ۱۸۸۵ عضو مجمع ملی شد. در دولت خوزه ماریا رئینا[۳] باریوس از ۱۸۹۲ وزیر کشور بود و پس از قتل رینا باریوس در فوریۀ ۱۸۹۸ رئیسجمهور شد. در آغاز از بهداشت عمومی، آموزش و بهینهسازیهای کشاورزی و مخابراتی حمایت کرد، اما فساد گسترده کشور را فراگرفت و، با این حال، اقتصاد پیشرفت کرد و کشتکاران قهوه بهمنزلۀ طبقۀ جدیدی از نخبگان ظهور کردند. استرادا شیوههای دیکتاتوری را درپیش گرفت. خبرچینان پلیس مخفی را بهخدمت گرفت، داراییهای کلیسا را مصادره کرد، و از ارتش برای سرکوب قیامهای پیاپی انقلابی، اعتصابها و ترورها استفاده کرد.