الکساندر، فرانتس (۱۸۹۱ـ۱۹۶۴)
اَلِکْسانْدِر، فرانتس (۱۸۹۱ـ۱۹۶۴)(Alexander, Franz)
روانکاو امریکایی آلمانیتبار. از پایهگذاران طب روانتنی[۱] بود که به تأثیر متقابل بیماریهای جسم و روان میپرداخت. اولین کتاب او با عنوان روانکاوی کامل شخصیت[۲] (۱۹۳۰) کاری بود که تئوری روانکاوی فرامن[۳] را بسط میداد و زیگموند فروید[۴] آن را ستود. توفیق او در بهکارگیری اصول روانکاوی در تحقیقات و تشخیص خصوصیات شخصیتی یک جنایتکار سبب شد که در ۱۹۳۰ به امریکا دعوت شود تا کرسی استادی در رشته روانکاویِ دانشگاه شیکاگو را بهدست آورد و تحقیقات گستردهای در آنجا صورت داد. از دیگر آثار اوست: مبانی روانکاوی[۵] (۱۹۴۸) و خرد غربی در گذار: داستانی از شاهد عینی[۶].