فلات
فَلات (plateau)
ناحیهای مرتفع از خشکی نسبتاً هموار یا منطقهای کوهستانی با قلههایی دارای ارتفاع یکسان. فلات میانکوهی[۱] نوعی فلات است که با کوهها احاطه شده است. فلات کوهپایهای[۲] مابین کوهها و زمینهای پست قرار دارد و فلات قارهای[۳] از دریا یا زمینهای پست برآمده است. نمونههایی از فلاتها عبارتاند از فلات تبت[۴]، فلات ایران، و فلات گرانکوه مرکزی[۵] فرانسه.