قلم
قَلَم (pen)
نوعی نوشت‌افزار. قدمت قلم به عهد مصر باستان می‌رسد. رومی‌ها قلم پر[۱] را ابداع کردند و این فناوری تا قرن ۱۸، که نوک قلم فولادی ساخته شد، همچنان بدون تغییر باقی ماند. قلم خودنویس با ذخیرۀ پیوسته‌ای از جوهر در دهۀ ۱۸۸۰ اختراع شد. امروزه رایج‌ترین نوع قلم خودکار است که کاربرد آن در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ رواج یافت. روان‌نویس هم از قلم‌های رایج است که از دهۀ ۱۹۶۰ به این طرف باب شد.
تاریخچه. اولین نوع قلم بر اثر جویدن سر نوعی نی ساخته شد. مصری‌ها حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد از این قلم برای نوشتن روی پاپیروس استفاده کردند. این نوع قلم ۲۰۰۰ سال بعد جای خود را به قلمی داد که یونانی‌ها با تراشیدن سر نی تحت زاویه‌ای مناسب، و فاق‌زدن آن در جهت عمود بر جهت تراش تهیه کردند. این قلم برای نوشتن الفبای یونانی، که تازه اختراع شده بود، مناسب‌تر بود. قلم نی همچنان متداول بود تا پوست حیوانات، چرم، و پوست درخت جای پاپیروس[۲] را گرفت. سطح صاف‌تر پوست حیوانات نوشتن دست‌خط ظریف‌تر و استفاده از قلم پر را، که از شاه‌پر پرندگان ساخته می‌شد، امکان‌پذیر ساخت. در آرژانتین، لاسلو بیرو[۳]ی مجاری‌الاصل خودکار[۴] را اختراع کرد. این قلم بر اساس عمل مویینگی[۵] کار می‌کند. در نوک آن ساچمۀ گردی به قطر یک میلی‌متر قرار دارد و قلم دارای جوهر بسیار غلیظی است. اختراع او، به‌صورت‌های گوناگون، همۀ بازارهای جهان را تسخیر کرد. در دهۀ ۱۹۶۰، ژاپنی‌ها روان‌نویس[۶] را اختراع کردند.