کالدرون گواردیا، رافائل آنخل
کالْدرون گوارْدیا، رافائِل آنْخِل (۱۹۰۰ـ۱۹۷۱)(Calderón Guardia, Rafael Angel)
| رافائِل آنْخِل کالْدرون گوارْدیا Rafael Angel Calderón Guardia | |
|---|---|
| زادروز |
1900م |
| درگذشت | 1971م |
| ملیت | کوستاریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | پزشک |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار، و رئیس‌جمهور کوستاریکا (۱۹۴۰ـ۱۹۴۴). اصلاحات تأمین اجتماعی را در کشور به‌اجرا گذاشت. امتناع او از قبول شکست در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۴۸ سبب جنگ داخلی شد. او که با رأی مردم (۱۹۴۰) انتخاب شده بود، قوانین کار و تأمین اجتماعی را به‌اجرا گذاشت و از حمایت راست‌گرایان و چپ‌گرایان کمونیست برخوردار شد و در جنگ جهانی دوم از متفقین حمایت کرد. تئودورو پیکادو[۱]، همکار نزدیک کالدرون جانشین او شد (۱۹۴۴ـ۱۹۴۸). در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۴۸ کالدرون از اوتیلیو اولاته[۲] شکست خورد. تلاش‌های پیکادو برای باطل‌کردن نتیجۀ انتخابات به جنگ داخلی انقلابی منجر شد که سبب تبعید پیکادو و کالدرون شد و خوزه فیگرس[۳] به‌قدرت رسید. کالدرون بخشی از تحصیلات خود را در بلژیک انجام داد و در کوستاریکا، پیش از ورود به عرصۀ سیاست (۱۹۳۴) طبابت می‌کرد. برای پیشبرد اصلاحات در زمینۀ مسکن و بهداشت تلاش فراوان کرد، و به‌ترتیب نایب‌رئیس و رئیس کنگرۀ کوستاریکا در ۱۹۳۵ و ۱۹۳۹، و همچنین رهبر حزب جمهوری‌خواه، یا کالدریستا[۴]، بود.