آن انرایت
(Anne Teresa Enright (1962
| آن انرایت Anne Enright | |
|---|---|
| زادروز |
1962 |
| ملیت | ایرلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ادبیات و فلسفه در ترینیتی کالج و نویسندگی خلاق در ایست آنجلیا |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| آثار | گردهمایی، جاده‌ی سبز |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | جایزه ادبی بوکر |
نویسنده‌ی ایرلندی. در دوبلین به دنیا آمد و در ترینیتی‌کالج[۱] این شهر، ادبیات انگلیسی و فلسفه خواند. کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی نویسندگی خلاق از دانشگاه ایست آنجلیا[۲] گرفت. نوشتن را به شکل جدی از بیست و یک سالگی شروع کرد و پس از اتمام تحصیل، چندین سال به عنوان تهیه‌کننده‌ی برنامه‌های تلویزیونی مشغول به کار بود. در همین دوران با مارتین مرفی[۳]، کارگردان تئاتر، ازدواج کرد.
مضامین داستان‌های وی عموماً حول محور خانواده، داشتن فرزند و حس مادرانه، ویژگی‌های جسمانی زنانه و همین‌طور مسیحیت و اعتقاد یا عدم اعتقاد به آن می‌گردند. معروف‌ترین رمان او، گردهمایی[۴] نام دارد و آنرایت به خاطر آن برنده‌ی جایزه‌ی بوکر[۵] شد. این رمان روایتی است از زبان «ورونیکا»، زن سی و نه ساله‌ای که کنار دیگر اعضای خانواده و دوستان، در مراسم خاکسپاری برادرش شرکت کرده است. در واقع، عنوان داستان به همین گردهمایی آشنایان برای خاکسپاری برادر ورونیکا اشاره دارد؛ مردی معتاد به الکل که دست به خودکشی زده است. در طول رمان، ورونیکا مدام به گذشته‌ی خود و خانواده‌اش برمی‌گردد تا دلایلی برای افسردگی برادرش و شرایط نابسامانی خانوادگی‌شان پیدا کند.
یکی از دیگر رمان‌های مطرح انرایت، جاده‌ی سبز[۶] نام دارد و درباره‌ی خانواده‌ای متشکل از چهار فرزند و یک مادر است و سرنوشت هر کدام از این اعضا را در بازه‌ی زمانی حدوداً سی ساله‌ای پی می‌گیرد.
انرایت نویسنده‌ای پرکار است و تا کنون شش رمان، چندین مجموعه داستان و کتابی در حوزه‌ی ناداستان با عنوان بچه ساختن[۷] منتشر کرده که مجموعه‌ای است از قطعات کوتاه درباره‌ی تجربه‌ی حس مادرانه.
در ایران، نشر روزگار رمان گردهمایی این نویسنده را با ترجمه‌ی کیومرث پارسای به فارسی منتشر کرده است.