رجبعلی اعتمادی
رجبعلی اعتمادی (لار، بهمن 1312ش- )
ر.اعتمادی | |
---|---|
زادروز |
لار بهمن 1312ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | رماننویس |
شغل و تخصص های دیگر | روزنامهنگار |
آثار | شاهين در دام جاسوسان؛ بازى عشق؛ كفشهاى غمگين عشق |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
جوایز و افتخارات |
(نام اختصاری: ر.اعتمادی) نویسندهی رمانهای عامهپسند و روزنامهنگار ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند سپس به همراه خانوادهاش به تهران مهاجرت کرد. او تحصیلات متوسطهاش را در مدرسهی مروی تمام کرده است. در سال 1334 در یک دورهی خبرنگاری "موسسهی اطلاعات" پذیرفته شد، سپس به مدت دوسال بهعنوان خبرنگار و گزارشنویس "اطلاعات شهرستانها" فعالیت کرد. از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۳۹ خبرنگار ویژهی "اطلاعات هفتگی" بود و در همین دوره 7 داستان کوتاه از او در این مجله انتشار یافت که نهایتا به شکل کتابی با عنوان دختر خوشگل دانشکدهی من توسط موسسهی اطلاعات چاپ شد (1339). دومین کتاب او، که داستان بلندی بود، در سال بعد با عنوان تویست داغم کن طی یک سال با تیراژ 12000 نسخه به چاپ هفتم رسید و باعث شهرت او شد.
اعتمادی از اواخر دههی 1330 به عنوان گزارشنویس "روزنامهی اطلاعات"، دبیر سرویس هنری- فرهنگی و ورزشی روزنامه و دوسال نیز در سمت معاون سردبیر روزنامه فعالیت داشته است. از مهر 1345 با ارائهی طرح انتشار "مجلهی جوانان" به مدیر موسسهی اطلاعات، به عنوان اولین سردبیر مجله انتخاب شد و از این زمان تا سال 1359 این نشریه را به یکی از پرفروشترین مجلات ایران تبدیل کرد. در اوائل سال 1359 به خاطر بعضی از مطالب مجله برای او پروندهای قضایی تشکیل دادند و بعدش بیشتر از 10 سال ممنوعالقلم شد. از ابتدای دولت اصلاحات، محدودیت اعتمادی رفع شده و کتابهای جدیدیش نیز با لحاظ ممیزی منتشر میشوند.
اعتمادی در مصاحبهای به این نکته اشاره کرده که همگی رمانهایش بر پایهی شخصیتهای واقعی شکل گرفتهاند. موضوع بیشتر داستانهای او ماجراهای عاشقانه است.
با ذکر این که تعدادی از آثار قدیم اعتمادی در سالهای اخیر تجدید چاپ شدهاند، فهرست آثارش به نقل از وبسایت شخصی او ارائه میشود:
از سال 1339 تا 1359: دختر خوشگل دانشكده من؛ توييست داغم كن؛ ساكن محله غم؛ براى كه آواز بخوانم؛ خوب من؛ ديروز من ديروز تو؛ شاهين خبرنگار حوادث؛ شاهين در دام جاسوسان؛ بازى عشق؛ كفشهاى غمگين عشق؛ خانه سبز عسل؛ جسور؛ شب ايرانى؛ اتوبوس آبى؛ آخرين ايستگاه شب؛ شاهد در آسمان؛ چهل درجه زير شب؛ يك لحظه روى پل؛ روزهاى سخت بارانى و شوك پاریسى.
آثار بعد از سال 1377: آبی عشق؛ هشت دقیقه تا برهوت؛ گل بانو؛ دختر شاه پریان؛ گل تیتی؛ عالیجناب عشق؛ هزار و یک شب عشق؛ نسل عاشقان؛ هفت آسمان عشق؛ رنگ سرخ عشق؛ گنجشکهای غم؛ بازی عشق و سفر عشق به سلطان ساوالان.
منابع: