رضا شهابی
رضا شهابی (تهران 1280- تهران 14 فروردین 1358ش)
رضا شهابی | |
---|---|
زادروز |
تهران 1280ش |
درگذشت | تهران 14 فروردین 1358ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش و طراح |
مکتب | کمالالملک |
آثار | تصویرسازی کتاب کالبدشناسی توصیفی برای دانشکدهی پزشکی دانشگاه تهران |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی |
خویشاوندان سرشناس | شجاعالدین شهابی (پسر)- آقابزرگ شیرازی (دایی) |
جوایز و افتخارات |
طراح و نقاش ایرانی. او فرزند آقا سید شهابالدین شیرازی از علمای مبارز مشروطه است. اولین مشوق شهابی در نقاشی داییاش، آقا بزرگ شیرازی، نقاشباشی دربار محمدشاه و ناصرالدینشاه بود. در سن 14 سالگی در جمع شاگردان کمالالملک پذیرفته شد و دو سال زیر نظر او آموزش دید. بعد از مهاجرت کمالالملک به نیشابور، او آموزشش را در مدرسهی صنایع مستظرفه تکمیل کرد. رضا شهابی بعد از اتمام مدرسه، در سال 1297ش به استخدام وزارت معارف و صنایع مستظرفه درآمد و پس از آن برای آموزش نقاشی به تبریز رفت و تا سال 1318 در آنجا ماند. بعد دوباره به تهران برگشت و در دبیرستانهای تهران به آموزش مشغول شد. از دیگر فعالیتهای شهابی در این دوره میتوان به تصویرسازی برای کتابهای درسی مدارس، تصویرسازی شاهنامه (داستان هفت خان رستم)، تصویرسازی کتاب کالبدشناسی توصیفی برای دانشکدهی پزشکی دانشگاه تهران و تهیهی طرح مدالهای ارتش اشاره کرد.
از شهابی به جز طراحی و نقاشی، دستنویسهایی دربارهی صنایع ایران (ساخت رنگ، لعاب، سفال و...) و نیز در آموزش طراحی و نقاشی باقی مانده. او در سال 1335 بازنشسته شد، ولی به طور مستقل کار نقاشی را همچنان ادامه میداد. در آغاز او مانند بیشتر نقاشان مکتب کمالالملک به ناتورالیسم محض گرایش داشته، اما بعد از مدتی با الهام از هنر معرق، سبکی از نقاشی موسوم به نقاشیمعرق را تجربه میکند که به امپرسیونیسم شباهت دارد. در واقع شهابی از آن دسته پیروان و شاگردان کمالالملک است که تلاشهایی برای رسیدن به نوآوری و سبک شخصی کردهاند. شهابی حتی در تکنیک هم از رنگ روغن فاصله گرفته و بیشتر با مداد و آبرنگ کار کرده است. اندکی پس از درگذشت او، در سال 1358 نمایشگاهی از آثارش در دانشکدهی هنر و معماری داخلی برگزار شد.
از آثار او: دختربچه، چندین پرتره از خود، طبیعت بیجان، مناظری از شمال، چهرهی گاندی، چهرهی آقا میرشهابالدین حکیم و چهرهی بالزاک.
شجاعالدین شهابی، نقاش و مجسمهساز، پسر اوست.
منابع: