جانسون، ویرجینیا (۱۹۲۵)
جانْسون، ویرجینیا (۱۹۲۵- ۲۰۱۳م)(Johnson, Virginia)
بانوی روان‌شناس امریکایی، به‌همراه ویلیام اچ مسترز[۱]، مبدع روش‌هایی برای اندازه‌گیری پاسخ جنسی انسان و پیش‌گام سکس‌درمانی[۲]. در اسپرینگ‌فیلد[۳]، میسوری، متولد شد و در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن[۴]، در سنت لوئیس[۵]، تحصیل کرد. او و مسترز ابزارهایی شبیه چندنگار[۶] (دروغ‌سنج)، برای ثبت واکنش‌های فیزیولوژیک در حین فعالیت جنسی، طراحی کردند. در تألیف سه کتاب پاسخ جنسی انسان[۷] (۱۹۶۶)، نابسندگی جنسی انسان[۸] (۱۹۷۰) و دورنمای هم‌جنس‌گرایی[۹] (۱۹۷۹)، مشارکت داشت و در آن‌ها، با استفاده از داده‌های آزمایشگاهی، تصورات رایج دربارۀ تمایلات جنسی را زیر سؤال برد. در ۱۹۷۱ با مسترز ازدواج کرد. آن‌ها معتقد بودند که از آن‌جا که رابطۀ جنسی دو نفره است، لازم است هر دو شخص در درمان حضور یابند. این محققان درمان‌های مؤثری نیز برای روابط جنسی مؤثر ابداع کردند که زوجین را قادر می‌کند بر مشکلات جنسی مشخصی غلبه کنند. هم‌زمان با مطرح‌شدن شیوه‌های مؤثر پیش‌گیری از بارداری، کار آنان در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ با استقبال عمومی گسترده‌ای مواجه شد و مبنایی علمی برای مفهوم مقاربت جنسی و لذت طرفین ارائه، و سبب شد در سراسر ایالات متحد امریکا درمانگاه‌هایی برای درمان مشکلات جنسی تأسیس شود. این درمان‌های تخصصی در بریتانیا نیز معمول شد.