جایگاه دفن زباله
جایگاه دفن زباله (landfill site)
گودال‌های بزرگ حفرشده در زمین، برای تخلیۀ زبالههای خانگی و مراکز تجاری در آن‌ها. این جایگاه‌ها گاه خطرناک‌اند، زیرا موجب رهاشدن مواد سمّی و شیرابه‌های مضر در خاک می‌شوند. همچنین این روش به‌سبب عدم امکان بازیافت مواد دور ریخته‌شده و بلااستفاده‌ماندن زمین گودال‌ها اسراف‌کارانه است. براثر تجزیۀ مواد آلی گاز متان متصاعد می‌شود، که ممکن است منجر به انفجار شود، هرچند در بسیاری از گورستان‌های زباله این گاز را جمع‌آوری می‌کنند و برای تولید انرژی می‌سوزانند. بسیاری از زبالههای مدفون در این جایگاه‌ها، ازجمله بطری‌های شیشه‌ای، قوطی‌های کنسرو، و قوطی‌های نوشابه صدها سال تجزیه نمی‌شوند و بهتر است مجدداً بازیافت شوند. در ۱۹۹۰، در کانادا پژوهشی صورت گرفت که در آن، برای کاهش حجم زبالههای ارسالی به گورستان زباله از مشعل پلاسما[۱] استفاده کردند. در این دماهای بالا آشغال نمی‌سوزد، بلکه در فرآیند تفکافت[۲] دچار شکند می‌شود. در این روند، جرم زباله تا ۸۰ درصد و حجم آن تا ۹۹ درصد کاهش می‌یابد.