جنگ شبه جزیره
جنگ شبه‌جزیره (Peninsular War)
جنگی (۱۸۰۸ـ۱۸۱۴) در شبه‌جزیرۀ ایبری که حملۀ ناپلئون بناپارت، امپراتور فرانسه، به پرتغال و اسپانیا مسبب آن بود. نیروی اعزامی بریتانیا، به فرماندهی سِر آرتور ولزلی[۱] (دوکِ ولینگتون[۲])، با کمک نیروهای مقاومت اسپانیایی و پرتغالی، فرانسویان را در ویمیرو[۳] (۱۸۰۸)، تالاوِرا[۴] (۱۸۰۹)، سالامانکا[۵] (۱۸۱۲)، و ویتوریا[۶] (۱۸۱۳) شکست داد. این نبردها بی‌نتیجه ماندند و جنگ شبه‌جزیره سرانجام با کناره‌گیری اجباری ناپلئون پایان یافت (۱۸۱۴).