جنگ های بردگان
جنگ‌های بردگان (Servile Wars)
نامی که در تاریخ روم به سه قیام بردگان داده شده است. اربابان از بردگان کشاورز بهره‌کشی می‌کردند و هرگز از اختیارات بی‌حد و حصر خود در مورد آنان گامی به عقب برنداشتند. نخستین جنگ بردگان در سیسیل از ۱۳۴ تا ۱۳۲پ‌م (یا از ۱۳۵ تا ۱۳۳پ‌م) اتفاق افتاد؛ دومی که گسترده‌تر بود نیز از ۱۰۴ تا ۱۰۱پ‌م (یا ۱۰۵ تا ۱۰۲پ‌م) در سیسیل روی داد. سومین جنگ در کامپانیا[۱] صورت گرفت و رهبری آن را اسپارتاکوس[۲] گلادیاتور برعهده داشت. او و افرادش بر بیشتر مناطق در جنوب ایتالیا (۷۳پ‌م) تسلط یافتند، و کراسوس[۳] و پُمپیوس[۴] بی‌رحمانه آنان را سرکوب کردند (۷۱پ‌م).