سازمان آزادی بخش جنوب اشغالی
سازمان آزادی‌بخش جنوب اشغالی یمن
از سازمان‌های شبه‌نظامی با هدف بیرون راندن نیروهای اشغالگر انگلیس از جنوب یمن، طی سال‌های میانی دهه‌ی 1960م. این سازمان متشکل از حزب سوسیالیست خلق و اتحادیه‌ی فرزندان جنوب عربی و مجموعه‌ای از شیوخ قبایل و شخصیت‌های سیاسی یمن بود. گفت‌وگوهای اولیه میان این نیروها در ژوئیه‌ی 1964، طی جلساتی که در مقر اتحادیه‌ی عرب در قاهره برگزار کردند، انجام شد. آنان در این گفت‌وگوها بر مبارزه‌ی مقدس علیه استعمار انگلیس توافق کردند و شورای هماهنگی‌ای تشکیل دادند که زمینه‌ی تشکیل مجموعه‌ای ملی و سازمان‌دهی شده را فراهم آورد. در سپتامبر همان سال این جلسات تکرار شد و طرف‌های شرکت کننده، بر سر اساس‌نامه‌ی سازمان و نیز تشکیل هسته‌ی رهبری‌ای متشکل از 21 عضو توافق کردند. در بیانیه‌ی تأسیس این جبهه، حزب شورای آزادی‌بخش جنوب یمن به تشکل‌های پیشین اضافه شد.
اساس‌نامه‌ی سازمان شامل دعوت به رهایی از استعمار و حق ملت در تعیین سرنوشت واحد عربی خود می‌شد. کنگره‌ی اول این سازمان در ماه مه 1965 در شهر تعز و کنگره‌ی دومش در ژوئیه‌ی همان سال برگزار گردید. در آن زمان ایده‌ی ادغام این سازمان در جبهه‌ی ناسیونالیست آزادی یمن و وحدت آن دو نیز طرح شد. در ژوئن 1966 طی بیانیه‌ای، که علی احمد سلامی از جانب جبهه‌ی ناسیونالیست و عبدالمجید اصنج به نمایندگی از سازمان آزادی‌بخش جنوب اشغالی امضاء کردند، ادغام این دو حزب را تحت نام جبهه‌ی آزادی‌بخش جنوب اشغالی یمن اعلام شد. با این حال اکثر رهبران و اعضای جبهه‌ی ناسیونالیست این تصمیم را نپذیرفتند و آن را ادغامی اجباری و تحت فشار نیروهای داخلی و عربی (مانند جمال عبدالناصر) شمردند. در پایان همان سال جبهه‌ی ناسیونالیست از این ائتلاف خارج شد و با خروجش جبهه‌ی آزادی‌بخش رو به ضعف نهاد.
طی درگیری‌های خونینی که میان این دو جبهه از آغاز استقلال یمن جنوبی درگرفت و به پیروزی جبهه‌ی ناسیونالیست و انزوای جبهه‌ی آزادی‌بخش و عقب‌نشینی آن به شهر تعز انجامید، جبهه‌ی آزادی‌بخش بسیاری از نیروهایش را از دست داد و به تدریج این جبهه همانند حزب سوسیالیست خلق، پس از عقب‌نشینی انگلیسی‌ها از عدن و روی کار آمدن جبهه‌ی ناسیونالیست آزادی جنوب اشغالی یمن متلاشی شد.