اریانی، علی بن یحیی
اریانی، علی بن یحیی (اریان 1902- اریان 1939م) ali bin Yahya Al-Yahya
شاعر یمنی. در قلعه‌ی اریان، معروف به یحصب، در شمال صنعاء به دنیا آمد. آموزش اولیه را نزد پدرش آغاز کرد و سپس نحو و فقه آموخت. به صنعاء رفت و علوم دینی و ادبیات را نیز نزد عالمان این شهر (مانند اسماعیل بن علی ریمی، احمد بن علی کحلانی و عبدالخالق الامیر) فراگرفت و گواهی (اجازه) پدرش و شیخ سلیمان بن محمد اهدل و احمد بن محمد اهدل را دریافت کرد. در شهر اریان به تدریس اشتغال یافت. سپس به دستور امام یحیی حمیدالدین متصدی قضاء شهر وصاب شد. پس از صدور حکمی منصفانه در حق شهروندی، تحت فشار دولت قرار گرفت و استعفا داد. با این حال مردم اریان او را به عنوان حاکم شرع قبول داشتند و با رضایت طرفین دعوا وی میان آنان حکم می‌کرد.
علی بن یحیی دیوان شعر بزرگی از خود برجای گذاشت که پس از مرگش به همت برادرش، عبدالرحمن اریانی (که بعدها رئیس جمهور موقت یمن شد) تدوین و منتشر شده است. شماری از شعرهای او نیز در زمان حیاتش، در روزنامه‌ی ایمان و مجله‌ی الحکمه الیمانیه منتشر شده. بسیاری از شعرهای اریانی، به‌ویژه شعرهایی که سویه‌ی ظلم‌ستیزی دارند ورد زبان‌ها شد. او منتقد ظلمی بود که دستگاه امام یحیی حمیدالدین بر مردم روا می‌داشت.