تقی دانشور
تقی دانشور (تهران 1258ش- تهران 1339ش)
| تقی دانشور | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1258ش |
| درگذشت | تهران 1339ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | موسیقی- دارالفنون |
| شغل و تخصص اصلی | موسیقی‌دان |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| سبک | موسیقی سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
موسیقىدان، دولتمرد و نویسنده‌ی ایرانی. پدرش (نورمحمد خان) از حكام دوره‌ی قاجاریه در ولایات مختلف آن زمان بوده است. میرزا تقی توسط مزینالدوله نقاشباشى كه از بستگان نزدیكش بود، به مدرسه‌ی دارالفنون وارد شد و پس از تكمیل علوم و فنون آن زمان، در رشته‌ی موزیك دارالفنون به تحصیل پرداخت. او علم موسیقى غربى را نزد ژنرال لومر فرانسوى (موزیكانچىباشى دربار قاجار و معلم موسیقى دارالفنون) فراگرفت و پس از فراغت از تحصیل و هنگام ورود موسیو دوال (معلم سازهاى زهى كه از كشور فرانسه آمده بود) به معاونت او منصوب شد. دانشور در این دوره ضمن انجام خدمت و تدریس موسیقى به محصلین، نواختن ساز ویولن را از موسیو دوال فراگرفته است. او در رجب سال 1311ق با درجه‌ی یاور اولى (سرگردى) از مدرسه‌ی دارالفنون فارغالتحصیل و مشغول خدمات دولتى شد.
دانشور در مشاغل نظامی تا منصب سرتیپى و دریافت لقب اعلمالسلطان از محمدعلی شاه قاجار ارتقاء یافت. در کنار مشاغل دولتی و یادگیری موسیقی کلاسیک، مدتى در كلاس حسین اسماعیلزاده و چندى نیز در خدمت میرزا عبداللَّه ردیف‌های موسیقی را فراگرفت و نزد حسامالسلطنه به آموزش ویولن پرداخت. او اولین ایرانى است كه موسیقی ایرانی را با ویولن و نت نواخته است. خاطرات دربار قاجاریه كه از مشاهدات عینى او بوده نزدیک دو سال در مجله‌ی هفتگى "روشنفكر" منتشر مىشد.
كارهاى هنرى دانشور منحصر بود به تدریس موسیقى؛ آن هم فقط چند سالى در جوانى (در مدرسه‌ی دارالفنون) و آموزش چند نفر از علاقهمندان (اشخاصی مثل محمدعلى شاه قاجار، محمدحسن میرزا، شاهزاده جهانگیر میرزاى حسام و ركنالدین مختارى). او در علم پزشكى هم مدتى تحصیل كرده و در بیمارستان دولتى آن زمان (سیناى فعلى) مدت زمانى كارآموزى کرده است. میرزا تقی خان علاوه بر این همه، چند بار در كنسرت انجمن اخوت به صورت افتخارى شركت داشته و چند سالى هم در مدرسه‌ی سن لوئى تهران تدریس مىكرده است. بعد از دوره‌ای خدمات نظامی، او در زمان ریاست موسیو نوز بلژیكى، مدتى در گمرك با سمت مترجمى زبان فرانسه و مدتى در وزارت تجارت مشغول خدمت شد. بعدتر با تأسیس وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه، به آنجا منتقل می‌شود و تا سال 1312ش در مشاغل مهم آن وزارتخانه (مانند ریاست دارالانشاء، ریاست تعلیمات متوسطه، ریاست محاسبات، ریاست پرسنل) و همچنیندر سمت مدیركلى اصفهان و یزد و كاشان و توابع آنها انجام وظیفه كرده. او در سال 1312 با درخواست خودش بازنشسته شد.