توون، هسیو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۴ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توون، هسیو (؟ـ1873)

از فرماندهان مسلمانان چین در قیام معروف ینّان. وی پس از جدا شدن ماته هسینگ و ماهسین از اردوی مسلمانان و تسلیم شدن آن‌ها به چینیان، به ریاست مسلمانان برگزیده شد. او متعهدتر از فرماندهان پیشین به آرمان‌های دینی و سیاسی اسلام بود و با هدایت قیام ینّان موفق به تأسیس دولت اسلامی مستقل گردید (1273ـ1290ق/1856ـ1873). وی در این حکومت با تأکید بر نهادهای دینی، نظام اداری نوین، قشربندی اجتماعی و نظام مالیاتی جدیدی به وجود آورد و به نوسازی تجهیزات نظامی پرداخت. هسیو لقب عربی «سلطان سلیمان» را انتخاب نمود و زبان عربی و چینی را تواماً در مُهر خود به کار برد. هسیوتوون پس از سرکوب شورش مسلمانان چین توسط دولت آن کشور و ناامیدی از کمک کشورهای انگلستان و عثمانی به مسلمانان چین، با نوشیدن زهر خودکشی کرد. وی اولین ترجمۀ کامل قرآن به زبان چینی را منتشر کرد.