مردم گرایی نو
مردم‌گرایی نو (neo-populism)
گرایشی ایدئولوژیک برپایۀ بررسی‌های عینی و تجربی پدید آمده در روسیۀ شوروی در دهۀ ۱۹۲۰، با تأکید بر مصداق نداشتن نظریۀ مارکسیستی دربارۀ اقتصاد روستایی، و حمایت از کشت و زرع فردی و تشویق تعاونی‌های روستایی به‌مثابۀ بهترین روش در عرصۀ سیاست‌گذاری کشاورزی. کمونیست‌ها مردم‌گرایی را ایدئولوژی دهقانان کولاک[۱] (به روسی ثروتمند) می‌دانستند و با آغاز اشتراکی‌کردن[۲] کشاورزی، مردم‌گرایی نو هم سرکوب شد و رهبرانش به زندان افتادند.