اشتاین بک، جان ارنست (۱۹۰۲ـ ۱۹۶۸)
اِشتاین‌بِک، جان اِرنْست (۱۹۰۲ـ ۱۹۶۸)(Steinbeck, John Ernst)
| جان ارنست اشتاین بک John Ernst Steinbeck | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۲م |
| درگذشت | ۱۹۶۸م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| آثار | خوشه های خشم (۱۹۳۹) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | پولیتزر ۱۹۳۹- نوبل ادبیات ۱۹۶۲ |
رمان‌نویس امریکایی. رمان‌های واقع‌گرایانه‌اش، ازقبیل در نبرد مشکوک[۱] (۱۹۳۶)، مـوش‌هـا و آدم‌ها[۲] (۱۹۳۷) و خوشه‌های خشم[۳] (۱۹۳۹؛ برندۀ جایزۀ پولیتسر[۴]؛ به‌فیلم‌درآمده در ۱۹۴۰) زندگی کشاورزی زادگاهش، کالیفرنیا[۵]، و تقلای کارگران مزرعه‌ای را به تصویر می‌کشد که از بیابان اوکلاهما[۶] به آن‌جا مهاجرت کرده‌اند. در ۱۹۶۲ برندۀ جایزۀ ادبی نوبل شد. اشتاین‌بک در سالیناسِ[۷] کالیفرنیا متولد شد و برای آن‌که بتواند به نویسندگی ادامه دهد به کارگری پرداخت و از تجربیات دست‌اولش در کتاب‌هایش بهره جست. اول‌بار با تورتیلا فلت[۸] (۱۹۳۵) به شهرت رسید که روایت طنزآمیزی است از زندگی کشاورزان مونتری[۹]. نخستین آثار طبیعت‌گرایانه‌اش بیش از بقیه با استقبال منتقدان روبرو شدند. از آثار بعدی اوست: راستۀ کنسروسازها[۱۰] (۱۹۴۴)، اتوبوس سرگردان[۱۱] (۱۹۴۷)، شرق بهشت[۱۲] (۱۹۵۲)، روزگاری جنگی بود[۱۳] (۱۹۵۸)، زمستان نارضایی ما[۱۴] (۱۹۶۱) و سفرهای من با چارلی[۱۵] (۱۹۶۲). فیلم‌نامه‌هایی هم نوشته است که مهم‌ترین آن‌ها برای فیلم زنده‌باد زاپاتا[۱۶] (۱۹۵۲) بوده است. مشهورترین داستان کوتاهش حکایت «مروارید[۱۷]» است.