بوووار، سیمون دو (۱۹۰۸ـ۱۹۸۶)
بوووار، سیمون دو (۱۹۰۸ـ۱۹۸۶)(Beauvoir, Simone de)
| سیمون دو بووار Simon de Beauvoir | |
|---|---|
| زادروز |
1908 |
| درگذشت | 1986 |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل فلسفه در سوربن |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلسوف |
| آثار | ماندارن‌ها، همه می‌میرند، مرگ آرام |
| گروه مقاله | ادبیات جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ژان پل سارتر |
| جوایز و افتخارات | جایزه گنکور |
رمان‌نویس و اندیشمند فمینیست و اگزیستانسیالیست فرانسوی. در پاریس متولّد شد. در سوربن[۱] فلسفه خواند و پس از فارغ‌التحصیلی (۱۹۲۸) چندی در مدارس تدریس کرد. در ۱۹۲۹ با ژان پل سارتر آشنا شد. سارتر و دوبوووار هرگز رسماً با هم ازدواج نکردند، اما جز در وقفه‌‌های کوتاه‌مدت، در سراسر زندگی با هم بودند. زندگی دوبوووار درپی این آشنایی به‌کلّی دگرگون شد. دوبوووار، به‌تأثیر از سارتر و فلسفۀ اگزیستانسیالیستی او نوشتن آغاز کرد و به یکی از بانفوذترین چهره‌های روشنفکری فرانسه بدل شد. انتشار کتاب جنس دوم[۲] در ۱۹۴۹ موقعیت او را در مقام یکی از مهم‌ترین منتقدانِ فمینیست تثبیت کرد. دوبوووار در این کتاب با جامعیت تمام نقش زن در جامعۀ امروز را با استناد به ادبیات و اسطوره و تاریخ کاوید. و میان تفاوت جنسی از حیث زیست‌شناختی و تفاوت جنسی تحمیل‌شده از سوی جامعه فرق می‌گذارد. شمار فراوان رمان‌ها، بررسی‌های نقّادانه و نیز زندگی‌نامۀ خودنوشتِ چندجلدی‌اش و تدریس (۱۹۳۱ـ۱۹۴۳) در دانشگاه پاریس، نام او را در مقام یکی از پرکارترین نویسندگان زن قرن ۲۰ ماندگار کرده است. دوبوووار به مناسبت رمان ماندارن‌ها[۳] موفق به دریافت جایزه گنکور[۴] نیز شد (۱۹۵۴). از آثارش: خاطرات یک دختر سر به‌راه[۵] (۱۹۵۸)؛ جبر محیط[۶] (۱۹۶۳)؛ مرگ آرام[۷]؛ کهنسالی[۸]؛ مراسم خداحافظی: وداع با سارتر[۹]. بیشتر آثار وی به فارسی ترجمه شده است.