آندرانیک آرزومانیان
آندرانیك آرزومانیان (تهران 1333ش- تهران ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ش)
| آندرانیک آرزومانیان آندره آرزومانیان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1333ش |
| درگذشت | تهران ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | موسیقی فیلم: تیغ و ابریشم (۱۳۶۴- اجرای موسیقی)؛ ماهی (۱۳۶۶)؛ سیمرغ (۱۳۶۶)؛ شنگول و منگول (۱۳۶۸)؛ پسران آجری (۱۳۸۵) و نطفه‌ی شوم (۱۳۸۷) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | شراره دولت‌آبادی (همسر) |
(یا: آندره آرزومانیان) نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی. عمده‌ی فعالیت آرزومانیان در زمینه‌ی موسیقی فیلم بوده است. در تهران خیابان لالهزار نو متولد شد. پدربزرگ (نوازنده‌ی کلارینت) و پدرش (نوازنده‌ی کمانچه) از نوازندگان ارکسترهای بزرگ آذربایجان شوروی بودند. برادر بزرگش نیز نوازنده‌ی پیانو است. آندرانیک نیز از سنین کودکی پیانو را به صورت خودآموز و بدون هیچ استادی یاد گرفت و بعدتر هم در زمینه‌های تئورى و سلفژ، دیكته‌ی موسیقى، هارمونى، سازشناسى و اركستراسیون مطالعه و تحقیق نمود. آهنگ‌سازى را به طور جدى از سال 1358 آغاز كرد و اولین كارهایش در زمینه‌ی موسیقى ارامنه بود. سپس از سال 1362 همكارى‌اش را با مركز صدا و سیما با ساختن موسیقى برنامه‌ی بزبز قندى كه در بخش كودكان بود آغاز كرد و بعد از مدت كوتاهى موسیقى برنامه‌ی گنجشكك اشى مشى و ابر و باد و مه و خورشید را براى صدا و سیما ساخت كه هر دوى اینها جزو برنامههاى كودكان و نوجوانان بودند. او که کارش را از سال‌های پس از انقلاب اسلامی آغاز کرده بود، از جمله درخشانترین آثارش در عرصه‌ی نوازندگی می‌توان به آلبوم پاییز طلایی (اثر فریبرز لاچینی) اشاره کرد.
آرزومانیان در موسیقی فیلم‌های متعددی (مثل از کرخه تا راین، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، آخرین پرواز، من ترانه پانزده سال دارم، زن امروز، سام و نرگس، دست‌های آلوده و مرسدس) پیانو زده است. آخرین کار وی در این زمینه‌ی آهنگ‌سازی برای فیلم نطفه‌ی شوم بود (1387). از نوازندگی‌های مهم دیگر او می‌توان به همکاری با مجید انتظامی (سمفونی ایثار) و بابک بیات در آلبوم‌های چیدن سکوت و سکوت سرشار از ناگفته‌هاست (با دکلمه‌ی احمد شاملو) اشاره کرد. او همچنین برای برنامه‌های تلویزیونی زیادی آهنگ ساخته که از آن جمله می‌توان به برنامه‌های رنگین كمان، گلاب بپاش، سلامتى چه خوبه (1366)، شادمانه (شبكه‌ی دوم صدا و سیما) و قصههاى آشنا (برنامه‌ی کودک- 1369) اشاره کرد و همچنین آهنگ‌هایی براى مركز تئاتر عروسكى كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان (در سال‌های 1368 و 1369). نوازندگی پیانو در موسیقی سریال افسانه‌ی سلطان و شبان نیز به عهده‌ی او بوده است. او همچنین تنظیم آلبوم‌های خواب گریه‌ها (با صدای قاسم افشار- ۱۳۷۸) و کجا به خنده می‌رسیم (با صدای مانی رهنما- ۱۳۸۸) و چندین کار دیگر را در کارنامه‌اش دارد.
آرزومانیان به خاطر ابتلا به سرطان مغز استخوان و آسیب دیدن چشم‌ها و ریه‌هایش در بیمارستان میلاد درگذشت. شراره دولت‌آبادی (بازیگر سینما و تلویزیون) همسر او بوده است.
آهنگ‌سازی برای فیلم: تیغ و ابریشم (۱۳۶۴- اجرای موسیقی)؛ ماهی (۱۳۶۶)؛ سیمرغ (۱۳۶۶)؛ شنگول و منگول (۱۳۶۸)؛ رانده شده (۱۳۶۸)؛ علی و غول جنگل (۱۳۶۹)؛ سکوت (۱۳۶۹)؛ خانواده‌ی کوچک ما (۱۳۷۰)؛ از بلور خون (۱۳۷۱)؛ بی تو هرگز (۱۳۷۲)؛ بی‌قرار (۱۳۷۳)؛ التهاب (۱۳۷۳)؛ گارد ویژه (۱۳۷۴)؛ گریز از مرگ (۱۳۷۴)؛ سلام به انتظار (۱۳۷۴)؛ مرد آفتابی (۱۳۷۴)؛ تعقیب (۱۳۷۴)؛ گاومیش‌ها (۱۳۷۵)؛ فرار از جهنم (۱۳۷۵)؛ زن امروز (۱۳۷۵)؛ سرحد (۱۳۷۵)؛ محبوبه (۱۳۷۷)؛ جوان ایرانی (۱۳۸۲)؛ الهه‌ی زیگورات (۱۳۸۲)؛ پسران آجری (۱۳۸۵) و نطفه‌ی شوم (۱۳۸۷).