حسن زادخیل
حسن زادخیل (تهران 14فروردین 1324ش- )
| حسن زادخیل | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 14فروردین 1324ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارگاه فنی وزارت فرهنگ و هنر |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی آلات موسیقی |
| گروه مقاله | موسیقی |
سازنده‌ی ایرانی آلات موسیقی. از سن 9 سالگی به توصیه‌ی دكتر سورن آراكلیان (موسیقی‌دان، سازنده‌ی ویولن و استاد هنرستان عالی موسیقی) در كارگاه وزارت فرهنگ و هنر، زیر نظر ابراهیم قنبرى‌مهر، به یادگیرى سازسازى پرداخت. ریاست و نظارت كارگاه در آن دوره به عهده‌ی اساتید برجسته‌ای چون دكتر مهدی بركشلى، دكتر آراكلیان و ابوالحسن صبا بوده است. او در این دوره، جز قنبری‌مهر و آراکلیان، از آموزش‌های رمضان شاهرخ (سازنده‌ی تار و سهتار)، منصور نریمان، حسین صنعتى و نوازندگان و موسیقی‌دانان معروفى چون صبا و فرامرز پایور در مورد ساختن سازهای مختلف بهره گرفته است. زادخیل علاوه بر این از حسین دهلوى در مورد ساختن سنتور كروماتیك و از حسین تهرانى در ساختن تنبك آموزش‌های زیادی گرفته است.
زادخیل از سال 1346 ضمن یادگیری نواختن سنتور نزد دکتر داریوش صفوت، طی حکمی كارگاه مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتی را راه‌اندازی کرد و مسئولیت آن را تا سال 1357 بر عهده داشت. او در همین دوره ضمن عقد قراردادهای متعدد در زمینه‌ی تدریس با بزرگان رشته‌ی سازسازی، از نظریات بیش‌تر اساتید نوازندگی در زمینه‌ی بهبود این صنعت استفاده کرد و علاوه بر این در چند مسافرت پى در پى كه طبق قراردادهاى فرهنگى و هنرى به كشورهاى آلمان، اتریش، تركیه و افغانستان (از طرف سازمان رادیو و تلویزیون) داشت، در مورد ساختن ساز در این کشورها تحقیقات گسترده‌ای انجام داد. زادخیل در همین دوره، مدت شش ماه هم در دانشكده‌ی كشاورزى كرج در مورد چوب و چوبشناسى به مطالعه و تحقیق پرداخت.
حسن زادخیل بعد از کناره‌گیری از سمتش در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی (سال 1357)، در کارگاه شخصی‌اش به کار ساخت سازهای مختلف پرداخته است. سازهای ساخته شده توسط وی هم‌اکنون در اختیار بسیاری از اساتید نوازندگی ایران است.