اسماعیل زرینفر
اسماعیل زرینفر (تهران 1280ش- 27 اسفند 1371)
| اسماعیل زرینفر | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1280ش |
| درگذشت | 27 اسفند 1371ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش‌آموخته‌ی مدرسه‌ی عالی موسیقی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن و کمانچه |
| سبک | سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | علیرضا خان چنگی (دایی) |
نوازنده‌ی ایرانی ویولن و کمانچه. پدربزرگش (میرزا عبدالله) مستوفی دربار ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار بود. زرینفر از 7 سالگی نزد دایی خود، علیرضا خان چنگی (از اساتید بزرگ دوران قاجار) نواختن کمانچه و ویولن را یاد گرفت. سپس نزد حسین اسماعیلزاده رفت و چند سالى نیز از او تعلیم گرفت. در سال 1300 به واسطه‌ی آقا میرمهدى ورزنده (استاد ورزش نوین ایران)، همراه با 9 نفر دیگر براى تدریس و تعلیم ورزش در مدارس تهران انتخاب شد. در همین دوره در مدرسه‌ی عالی موسیقی نزد کلنل علینقی وزیری و اساتید دیگری چون سورن آراكلیان، سرژ حوتسیف، جانبازیان، استپانیان، پروو و موسیو رونى متدهاى نت غربی را به مدت 18 سال یاد گرفت.
زرینفر در سال 1307 به دعوت کلنل وزیری به سمت نظامت و معلمى مدرسه‌ی موسیقی انتخاب شد. او در این دوره جز نظامت مدرسه، ویولن و تئورى نیز تدریس می‌کرده است. در همین زمان با معرفی روح‌الله خالقی به صورت مکاتبه‌ای هارمونی را نیز از استادان دانشگاه بیروت آموخت.
زرینفر حدود چهارصد آهنگ ساخته و هفتهاى دوبار نیز در رادیو اجرا داشته است. او در ماموریتی چهارساله در مشهد، یک کلاس موسیقی تاسیس نمود که از شاگردان نامدار این کلاس می‌توان به پوران شفیعى اشاره کرد. از دیگر شاگردان او باید اشخاصی چون عباس شاپورى، دكتر باقر شریعت (مدیر مجله‌ی تهران اكونومیست و نوازنده‌ی ویولن)، عطااللَّه زیبایى و دكتر مهدى بركشلى را نام برد. وی در مدرسه‌ی عالى موسیقى با صبا، خالقى و سایر استادان آن زمان حدود 22 صفحه پر کرده و همراه با همین استادان از سال 1322 تا 1326 در رادیو فعالیت داشته است. او غیر از ویولن و كمانچه با ویولن آلتو نیز آشنایى كامل داشته و قطعه‌ی معروف قایقران از ساخته‌های اوست.