سبع طوال

(به معنای هفت‌گانۀ بلند/ هفت سورۀ بلند). از تقسیم‌بندی‌های سوره‌ها است. بیشتر مفسران این هفت سوره را چنین دانسته‌اند: 1. بقره؛ 2. آل عمران؛ 3. نساء؛ 4. مائده؛ 5. انعام؛ 6. اعراف؛ 7. انفال و توبه. بدین ترتیب سورۀ توبه و انفال را یکی شمرده‌اند؛ لیکن سعید بن جبیر، هفتمی را سورۀ یونس و حاکم، سورۀ کهف می‌داند. نیز ← سبع‌المثانی